ახალი ნაწარმოები , იმედიმაქ ხალხი პარალელის გავლებას შეძლებს და მიმხივდება რისი თქმაც მინდა
-ნაზი სიო , სახეზე მეალერსება , სასიამოვნოა
გამწვანებულ გორაკზე წამოწოლილი ბერი თავის ფიქრებში იყო ჩაძირული , აკვირდებოდა ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას და ნაზი , აუღელვებელი , მშვიდი ღიმილით ეგებებოდა მას
-გაწვიმდა.
წვიმის შრიალის ქვეშ , ბერმა აიღო მისი ხელჯოხი და იქვე პატარა ქოხს შეეხიზნა ,სადაც ჩვეულებისამებრ იმყოფებოდა ხუთშაბათის სავსე მთვარის დროს , მის თვალწინ წვიმის წვეთები ნაზად დაფარფატებდნენ და ერთმანეთს ეცეკვებოდნენ , მათ კი მთვარის შუქი ჰკვეთდა და უფრო მკაფიოს ხდიდა ამ ყოველივეს , ეს სანახაობა , მისთვის სასწაულის ტოლფასი იყო , ამით ის ხვდებოდა , რომ უფალს ის არ დაუტოვებია...
მთელი ღამე დაუღალავად მუხლმოდრეკილი და ხელებ აპყრობილი შეჰყურებდა ზეცას და უფლის დიდებას არ წყვეტდა , ლოცულობდა. ასე ხდებოდა ყოველთვიურად , უკვე თორმეტი წელიწადია , ჩვეული რიტმით მიუყვებოდა და დინებას არ ეწინააღმდეგებოდა ეს უკანასკნელი , მხოლოდ იქამდე სანამ არ მოხდა ის საბედისწერო ღამე , როდესაც მწვანედ აბიბინებულ , ნამიან ველზე გამოჩნდა სრულიად უბიწო არსება , პატარა ბავშვი , რომელიც სიმარტოვეს განიცდიდა და იმ სიმარტოვეში თვითონ იყო ბატონ პატრონი მისი ბედისწერისა , ის არ დამორჩილებია მის "მშობლებს" და გამოქცეულა მისი "სახლიდან" , რომელშიც არც თუ ისეთი კარგი წარსული ჰქონდა , რაც მისი დალურჯებული ხელებიდან და კისრის არეში მიყენებული კვალებიდან იყო შესაძლებელი ამოგეკითხათ. ამ ყველაფრის უმცნო ბერი კეთილად განწყობილი იყო მის მიერ და მასთან სატრაპეზეში მიიპატიჟა , ბიჭი უხმოდ , ბერიც უხმოდ , ამ სიმყუდროვეს მხოლოდ და მხოლოდ ფოთოლთა შრიალი და პეპლების მსუბუქი ფრთების ქნევა არღვევდა , შეფყურებდნენ ერთი-მეორეს და თითქოსდა თვალებში კითხულობდნენ რისი თქმა სურდათ , ერთმანეთის უსიტყვოდ ესმოდათ.
გამთენიისას მზე კვლავ ამოდის , თუმცა ბოლოჯერ , ერთ-ერთი მათგანი ვეღარ იღვიზებს , რატომ ? ამის მიზეზი მარტივი გახლავთ , ალბათ იმიტომ , რომ ის არ არის თავის გზისა და რწმენის ერთგული
რუდუნებით აშენებული , შეკოწიწებული რწმენა , რომელიც დაყრდნობილი იყო "ყოველ თვიურ სასწაულზე" ხუხულისავით დაინგრა , მან არასწორედ გააბნია ბერის ტალანტი...
საოცარია , ანკარა წყაროს შხაპუნის ხმაზე , სალამურის ამღერება , თითქოსდა ეს ქაოსი , ჰარმონიულია.
კარგი ამით დავიწყე, გრამატიკას არ ვაქცევ ყურადღებას.
QuoteInsane ()
წვიმის შრიალის ქვეშ , ბერმა აიღო მისი ხელჯოხი და იქვე პატარა ქოხს შეეხიზნა ,სადაც ჩვეულებისამებრ იმყოფებოდა ხუთშაბათის სავსე მთვარის დროს , მის თვალწინ წვიმის წვეთები ნაზად დაფარფატებდნენ და ერთმანეთს ეცეკვებოდნენ , მათ კი მთვარის შუქი ჰკვეთდა და უფრო მკაფიოს ხდიდა ამ ყოველივეს , ეს სანახაობა , მისთვის სასწაულის ტოლფასი იყო , ამით ის ხვდებოდა , რომ უფალს ის არ დაუტოვებია...
აქ ზედმეტად ართულებ წინადადებებს, ნაზად დაფარფატებდნენ და მერე კიდევ ეცეკვებოდნენ.. კარგი, გაჩერდი რა სადმე :დ სიტყვაზე ნაზად აწვებოდნენ კანზე< და მორჩა. ანუ ხვდები? მარტივად მოყევი ახლა აზრს რაც შეეხება: გასაგებია, უფალმა სასწაული მოუვლინა და ამით იმედს აძლევს "არ მიგატოვეო"
QuoteInsane ()
უკვე თორმეტი წელიწადია , ჩვეული რიტმით მიუყვებოდა და დინებას არ ეწინააღმდეგებოდა ეს უკანასკნელი ,
წინადადებას რომ დაწერ გადაიკითხე. "ეს უკანასკნელი" თავში უნდა.. უი ეს გრამატიკაში გადის :დ მაგრამ მაინც, აფუჭებს ბევრ რამეს.
QuoteInsane ()
"სახლიდან"
აქ ვერ გავიგე ბრჭყალებში რატომ არის.
QuoteInsane ()
ამ სიმყუდროვეს მხოლოდ და მხოლოდ ფოთოლთა შრიალი და პეპლების მსუბუქი ფრთების ქნევა არღვევდა ,
ეს ისე მყუდროდ გაქვს აღწერილი როგორ უნდა დაერღვია ამას სიმშვიდე? :დ უფრო გონებას უფანტავდათო დაგეწერა ან რამე მსგავსი
QuoteInsane ()
გამთენიისას მზე კვლავ ამოდის , თუმცა ბოლოჯერ , ერთ-ერთი მათგანი ვეღარ იღვიზებს , რატომ ? ამის მიზეზი მარტივი გახლავთ , ალბათ იმიტომ , რომ ის არ არის თავის გზისა და რწმენის ერთგული
რუდუნებით აშენებული , შეკოწიწებული რწმენა , რომელიც დაყრდნობილი იყო "ყოველ თვიურ სასწაულზე" ხუხულისავით დაინგრა , მან არასწორედ გააბნია ბერის ტალანტი...
საოცარია , ანკარა წყაროს შხაპუნის ხმაზე , სალამურის ამღერება , თითქოსდა ეს ქაოსი , ჰარმონიულია.
ტააკ, აქ უკვე რაღაც გარყვნილობა მომეჩვენა, მგონი ეგრე დაამთავრე.. მათ შორის ***.. თუ ასე არ არის ამიხსენი, მართლა ვერ გავიგე და ამის შემდეგ გეტყვი რაც დაწერე. საერთო ჯამში იმედია არ მიწყენ, ნელ-ნელა დაიხვეწება ეგ, ბევრი ვარჯიში უნდა ;) მეც ეგრე ვარ რომ ვწერ, პროზაში მოვიკოჭლებ.
აქ ზედმეტად ართულებ წინადადებებს, ნაზად დაფარფატებდნენ და მერე კიდევ ეცეკვებოდნენ.. კარგი, გაჩერდი რა სადმე :დ სიტყვაზე ნაზად აწვებოდნენ კანზე< და მორჩა. ანუ ხვდები? მარტივად მოყევი
ეს ჩემი სტილია
QuoteShookera ()
აქ ვერ გავიგე ბრჭყალებში რატომ არის.
დასაკვირვებელი სიტყვებია , მშობლებიც და სახლიც
QuoteShookera ()
ეს ისე მყუდროდ გაქვს აღწერილი როგორ უნდა დაერღვია ამას სიმშვიდე? :დ უფრო გონებას უფანტავდათო დაგეწერა ან რამე მსგავსი
ტააკ, აქ უკვე რაღაც გარყვნილობა მომეჩვენა, მგონი ეგრე დაამთავრე.. მათ შორის ***.. თუ ასე არ არის ამიხსენი, მართლა ვერ გავიგე და ამის შემდეგ გეტყვი რაც დაწერე. საერთო ჯამში იმედია არ მიწყენ, ნელ-ნელა დაიხვეწება ეგ, ბევრი ვარჯიში უნდა ;) მეც ეგრე ვარ რომ ვწერ, პროზაში მოვიკოჭლებ.
არა საერთოდ არასწორედ გაგიგია ეს იყო ასკეტი განდეგილი თU იცი ეს ნააწარმოები მაგის ახლებული ჩმებური ვერსიაა ანუ ამ ბერს მიწიერი ტკბობა იტაცებდა ეს პირველი წინადადებიდანვე მოჩანს და შემდეგ როცა ბავშვი დაინახა მაშინაც მოისურვა საკუთარი ბავშვის ყოლა და ამიტომ დაიტოვა და ა.შ და კიდევ ის შეცდომა , რომ ის ამოწმებდა თავის რწმენას სასწაულით ანუ სასწაულზე იყო მისი რწმენა დამოკიდებული ნუ კაია რომ არ დაიზარე მაინც დაწერა გაიხარე ისე რაც გითხარი ის წაიკითხე რა
არა საერთოდ არასწორედ გაგიგია ეს იყო ასკეტი განდეგილი თU იცი ეს ნააწარმოები მაგის ახლებული ჩმებური ვერსიაა ანუ ამ ბერს მიწიერი ტკბობა იტაცებდა ეს პირველი წინადადებიდანვე მოჩანს და შემდეგ როცა ბავშვი დაინახა მაშინაც მოისურვა საკუთარი ბავშვის ყოლა და ამიტომ დაიტოვა და ა.შ და კიდევ ის შეცდომა , რომ ის ამოწმებდა თავის რწმენას სასწაულით ანუ სასწაულზე იყო მისი რწმენა დამოკიდებული ნუ კაია რომ არ დაიზარე მაინც დაწერა გაიხარე ისე რაც გითხარი ის წაიკითხე რა
მიწიერი სიტკბოება სულ სხვა რაღაცაა და ბუნების წიაღში ყოფნის სიამოვნება კიდევ სულ სხვა, ორი რადიკალურად განსხვავებული ცნებაა. მე ვფიქრობ, რომ ძალიან მარტივი სიუჟეტი აირჩიე და უაზროც. ილიას "განდეგილი" საკამათო პოემაა სხვათაშორის, მაგრამ ეგ მერე იყოს, მაგრამ მისი რწმენა სასწაულზე არ იყო დამოკიდებული. ეს პერსონაჟი კიდევ, რაღაცნაირი აირჩიე, ძალიან მარტივად მიუდექი საკითხს, ესე იგი არაფერი არ სცოდნია ასკეტიზმის შესახებ და ასე მარტივად თუ, როგორც შენ თქვი, იშვილა ეგ ბავშვი. მაგრამ თუ უბრალოდ დაიტოვებდა აღსაზრდელად არანაირად არ ეწინააღმდეგება ეგ ბერმონოზვნურ ცხოვრებას. არ გინდა რელიგიური თემები, ყოველთვის გამოჩნდება საორჭოფო საკითხი, ჯერ კარგად უნდა გესმოდეს, უნდა ერკვეოდე, იცნობდე მის სიღრმეებს. სხვა რამეზე წერე, გირჩევ. ხო ის რაღაც ქურსედ დავიწყე (ვაიმე გრამატიკას ყველა მხრიდან ურტყი).. :დ
განდეგილიც მაქვს ნასწავლი და მაგის მერე რაც მოდის ისიც :დ რისი თქმა გინდა შენ ის მითხარი. 17-ის ვარ
იმის , რომ განდეგილში ბუნბის პეიზაჟიტ ტკბობა , რომ ცოდვა იყო და მიწიერი ტკბობა იყო ნათლად ჩანს როცა მზის ჩასვლით ტკბებოდა ბერი და მე აქ მიწერ არაა მასეო ამიტომ ვიფიქრე არ გისწავლია ძირფესვიანადთქო ისე გრამატიკულ შეცდომებს მეც ვამჩნევ თუმცა მეორედ გადაკითხვა და გადასწორება მეზარება ეს ყვლეაფერი არის 10 წუთში დაწერილი და ასევე ყველა ჩემი მოთხრობა ნახადუ ვიფქირებ ეგრევე სიტყვებს და რამე და დაედითება მეზარება ხოლმე მერე ხო ხვდები
იმის , რომ განდეგილში ბუნბის პეიზაჟიტ ტკბობა , რომ ცოდვა იყო და მიწიერი ტკბობა იყო ნათლად ჩანს როცა მზის ჩასვლით ტკბებოდა ბერი და მე აქ მიწერ არაა მასეო ამიტომ ვიფიქრე არ გისწავლია ძირფესვიანადთქო
ვაიჰ, საიდან მოიტანე რომ ბუნებით ტკბობა ცოდვაა? ვაი ვაჟას, ვაი აკაკის, ვაი ილიას, ვაი ბარათაშვილს, ვაი გრიგოლ ორბელიანს,ვაი იმ პოეტებსა და მწერლებს რომლებიც ბუნების გარეშე ვერ ძლებენ... :დ არა, მომისმინე, ნებისმიერ მოძღვარს ჰკითხე ეგ, სისულელეაო გეტყვიან. მიწიერი სიტკოება ნიშნავს თუნდაც საპირისპირო სქესთან ფიზიკური ურთიერთობის დამყარებას, გემრიელი საჭმლით გაძღომას, ოღონდ რომ ვერ ჩერდები, და ა.შ.
QuoteInsane ()
ისე გრამატიკულ შეცდომებს მეც ვამჩნევ თუმცა მეორედ გადაკითხვა და გადასწორება მეზარება ეს ყვლეაფერი არის 10 წუთში დაწერილი და ასევე ყველა ჩემი მოთხრობა ნახადუ ვიფქირებ ეგრევე სიტყვებს და რამე და დაედითება მეზარება ხოლმე მერე ხო ხვდები
:დ:დ მე მინიმუმ 10-ჯერ მაინც ვასწორებ.. არასწორი მიდგომაა ეგ :დ
ამას ახსნა უნდა და ან არ ხსნი, ან ვერ ხსნი. კარგი დავიკიდე
ახსნა ეგაა რომ მიწიერ სილამაზით "ტკბებოდა" ეს არ უნდა ექნა ყველაფრისგან განდგომილ ადმაიანს , რომელმაც უარყო ყოველივე მიწიერი და სულის გვემა იწყო აი ახსნა
MoonDance, ნაჰ გრამატიკა და მე ძმები ვართ უბრალოდ ნაწამოებს საერთოდ გრმატიკულად არ ვასწოვრებ და ტაჯიკურად ვწერ თორე , რომ დაუჯვდე და დავარედაქტირო ახლა ეს გაგიძნელდება შეცდომის პოვნა მერე
