მე ვუსმენ ყოველდღე გახუნებულ ჰორიზონტს
და ვიღვიძებ ბნელის კალთაში სიყრმისას
მე ვუსმენ ბოროტებას, ვუხმობ დემონებს
და ჩვენ ვერთობით მზის ამოსვლამდე
კარგია სადილობა, ომის შიგნიდან
გარეთ კი ცივა, ქარი წრიალებს,
ბნელი ბერდება, ყვირის სიღრმიდან
ამდენ სიყვარულს, რა მოინელებს ?
მე ვუსმენ კარგსაც, ვახმობ შიმშილსაც
მომავალს ვხედავ რკინის საკნიდან
ომი შეწყდება და მეც მოვიწყენ
ცოცხლის ჭრილობა დამსდევს ღიმილად.
ოჰ რა კარგია, ბევრად კარგია
დემოკრატია ჩემი სადილი
მისი გემოა მაცოცხლებელი
მონობის კართან ობლად გაზრდილი
და მეც ვიზრდები, ვმღერი იადონს,
მაცოცხლებელია მალე გამათბობს
მაგრაამ სადაა ახლა სიცივე ?
როცა წავართმევთ ერთმანეთს რწმენას.
ზომბი ხალხია დღეს ჩემი გემო,
ზომბი სიუხვე, ჩემი სურნელი,
როცა გამათბობ მაინც იცოდე
შენ ამ სადილით ეშმაკს უმღერი.
რამოინელებს დღეს ამ სიძველეს?
რამოინელებს დღეს ჭარბ სისხლდენას ?
მტრის სისხლით მორწყულ, პატრიოტის სხეულზე
მე დავაფენ 3-ჯერად შვებას,
შვებას მაღლიდან, ქვევიდან ზემოთ
და მე სიცოცხლეს გადაჩვეული
მტრის სურნელებას გარდავქმნი გემოდ !
რაკარგია რაკარგია